De film speelt zich af in 1863 in Amerika. Luitenant Dunbar krijgt een afgelegen en verlaten post in Dakota toegewezen. Al gauw bemerkt Dunbar dat hij niet alleen is. Hij raakt bevriend met een wolf, die hij "Two-Socks" noemt. Vlak bij zijn post bevindt zich een Lakota-indianenstam. De indianen van de stam zijn nieuwsgierig naar die witte vreemdeling.

Dunbar raakt bevriend met de stam en er bloeit een liefde op tussen hem en "Stands With a Fist", een blanke vrouw die als jong meisje in de stam werd opgenomen. Al snel blijkt dat de Frontier alleen maar opschuift en besluit Dunbar voor zijn nieuwe vrienden te kiezen in plaats van het  leger, waar hij onderdeel van uitmaakte.

Prachtige muziek  en de film  laat een zwarte kant zien van de blanke mens.........wat eigenlijk bij elk volk aanwezig is.... 

Mooi is ook dat de Indianen geen Engels spreken  en uiteraard de prachtige natuur !!!

Władysław Szpilman is een getalenteerde Poolse pianist uit een rijke Joodse familie, die in de jaren dertig grote bekendheid geniet. Samen met zijn familie (zijn ouders, twee zussen en een broer) woont hij in een comfortabele flat in Warschau. Alhoewel de familie op de hoogte is van de plannen van Hitler, geloven ze aan het begin van de invasie van Polen nog dat de nazi-overheersing van korte duur is en met de oorlogsverklaring van Groot-Brittannië aan Duitsland denken ze dat de oorlog snel voorbij zal zijn. Als de radiostudio waar hij optreedt wordt vernietigd door Duitse bommen verandert deze houding. Het wordt de familie moeilijker gemaakt geld te verdienen en zij moeten zich te allen tijde kunnen identificeren.

Eerst rekent Szpilman zich nog veilig door zijn status als gerespecteerd musicus, waardoor hij een baantje kan krijgen bij een restaurant en de benodigde papieren voor zijn vader kan regelen. Maar als de bezetting vordert wordt de familie gedwongen te verhuizen naar het getto van Warschau. In het getto wordt de familie geteisterd door honger, vernederd door de nazi's en is er de dreiging te worden mishandeld of doodgeschoten. Uiteindelijk wordt de familie geselecteerd om te worden gedeporteerd naar de concentratiekampen.

Władysław weet dankzij een goede vriend te ontkomen en hij verstopt zich in een appartement. Als deze vriend plotseling verdwijnt, staat Szpilman er alleen voor. De jaren daarna weet hij te overleven, eerst in de lege appartementen van het verlaten getto, later als dwangarbeider in de bouw, waar hij uiteindelijk uit ontsnapt. Dankzij Dorota kan hij onderduiken op verscheidene adressen. Tijdens het onderduiken is hij getuige van de verschrikkingen van de bezetting, waaronder de opstand in het getto in 1943 en de reactie van de Duitsers daarop.

Naarmate de tijd verstrijkt en Warschau na de Opstand van Warschau in 1944 bijna volledig verwoest raakt, gaat het ook slechter met de gezondheid van Szpilman. In een zoektocht naar voedsel stuit hij op een Duitse officier, kapitein Wilm Hosenfeld. Als een uitgehongerde Szpilman uitlegt dat hij een pianist is, brengt Hosenfeld hem naar een piano, waar Szpilman "Ballade in g mineur" van Frédéric Chopin speelt. Hosenfeld is geroerd en besluit de pianist te helpen door hem regelmatig voedsel te brengen.

Enkele weken later rukt het Rode Leger op en de Duitsers, waaronder Hosenfeld, zijn gedwongen te vluchten. Hosenfeld geeft Szpilman zijn jas om hem te beschermen tegen de kou, en vlucht weg. Szpilman wordt hierdoor bijna aangezien voor een Duitse officier door het Sovjetleger, maar weet ze ervan te overtuigen dat hij Pools is. Uiteindelijk worden de Duitsers, waaronder Hosenfeld, opgepakt en weggevoerd. Na de oorlog wordt Szpilman weer een succesvol pianist. Hosenfeld sterft in 1952 in een gevangenenkamp in de Sovjet-Unie.

De serie vertelt het verhaal van vijf gewone Duitsers van rond de twintig, opgegroeid in dezelfde buurt, meegezogen in de waanzin van de tijd tussen 1941 en 1945. Wilhelm, Friedhelm, Greta, Viktor en Charlotte nemen afscheid van elkaar en beloven elkaar eeuwige vriendschap. De vijf vrienden uit Berlijn hebben elk hun eigen kijk op de Tweede Wereldoorlog en ze raken er ieder op hun eigen manier bij betrokken. Een oorlogsfilm waar het geweld niet centraal staat maar de mens in een oorlogssituatie !

 Het is een driedelige Duitse serie. De regisseur Stefan Kolditz schuwt niet om de schaduwzijde van de Wehrmacht te laten zien.

Bij het zien van de trailer en ook bij het lied -Mein kleines Herz-  is er mijn inziens te veel geweld in gestopt.  Hierdoor zou je de indruk kunnen krijgen dat deze film gelijkwaardig is aan een Amerikaanse geweldsfilms maar dat is dus niet het geval.

De kernramp van Tsjernobyl is de grootste kernramp die ooit heeft plaatsgevonden. (Tot nu toe, januari 2024)  Het ongeval gebeurde op 26 april 1986 nabij de Oekraïense (toen nog deel van de Sovjet-Unie) steden Tsjernobyl en Pripjat, vlak bij de grens met Wit-Rusland. Reactor 4 van de kerncentrale explodeerde bij dit ongeluk. Dit gebeurde midden in de nacht, toen de meeste inwoners van Tsjernobyl en Pripjat sliepen.

Meer hierover op Wikipedia

Persoonlijke getuigenissen (boek van Svetlana Alexijevitsj)

Foto's

Een pleidooi voor kernenergie (film Nuclear Now - Oliver Stone)